کتاب

سالهاست که دیگر کتاب نمیخوانم ..

هراس دارم از اینکه پایانش آنطور که میخواهم نباشد

سالهاست کتاب ها فقط در قفسه اند

روحم از کتابها فاصله گرفته

و خودم از زندگی واقعی..

تلفن همراهم....

او هم دوست خوبی نیست .

فقط برای سپری کردن وقت هاست..

گلهایم!

هرکدام که دردل هایم را شنید ، یا نوایی از آن به گوش او رسیده ... 

فردا برگ های خشک شده اش را از زمین جمع میکنم و گلدانش را خالی...

غنچه اطلسی دل نازک همان لحظه سر خم کرد و ساقه لطیفش در دم شکست...

درخت کهنسال خانه تمام برگ هایش ریخت ...

خسته شده ام 

خسته...

خدا کجاست؟

از قلبم نرفته ، میدانم ...

اما نمیدانم چطور میشود به آن رجوع کرد..

دردل دادم به قدر دنیا

حالا ، نه کتاب ، نه گلها ، نه تلفن و نه هیچکس و هیچ چیز در دنیا نیست که دردل مرا بشنود.....

فریاد