دنیای سایه

با شما سومین یلدایم هم سپری شد.، چقدر زیبا بدون بودنتان با من هستید و روحم را با نوای مهربانتیان جلا می بخشید ، دوستانم...!

نام من عشق است آیــا می‌شناسیدم؟ زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌شناسیدم؟ بـــا شما طی‌کـــــرده‌ام راه درازی را خسته هستم -خسته- آیا می‌شناسیدم؟ راه ششصدســاله‌ای از دفتر "حــافظ " تا غزل‌های شما، ها! می‌شناسیدم؟ این زمانم گــــرچه ابر تیره پوشیده‌است من همان خورشیدم اما، می‌شناسیدم پای ره وارش شکسته سنگلاخ دهر اینک این افتاده از پا، می‌شناسیدم می‌شناسد چشم‌هایم چهره‌هاتان را همچنانی که شماها می‌شناسیدم اینچنین بیگــــانه از من رو مگردانید در مبندیدم به حاشا!، می‌شناسیدم! من همان دریای...

زادروز دکتر شفیعی کدکنی مبارک  انشالله سایه اشون همیشه بر سر اهالی ادبیات پارسی مستدام باشه 🙂🙂 پ.ن شعر معروف کودکی به نام شادی و به کجا چنین شتابان و خطابه بدورد اثر ایشان هست .

...