مرغ

مرغ سحر ناله سر کن داغ مرا تازه تر کن زآه شرر بار این قفس را برشکن و زیر و زبر کن بلبل پر بسته زکنج قفس درآ نغمه ی آزادی نوع بشر سرا وز نفسی عرصه ی این خاک توده را پر شرر کن ظلم ظالم ، جور صیاد آشیانم داده بر باد ای خدا ، ای فلک ، ای طبیعت شام تاریک ما را سحر کن نوبهار است ، گل به بار است ابر چشمم ژاله بار است این قفس چون دلم تنگ و تار است شعله فکن در قفس ای آه آتشین دست طبیعت گل عمر مرا مچین جانب عاشق نگه ای تازه گل از این بیشتر کن ، بیشتر کن ، بیشتر کن مرغ بی دل ، شرح هجران مختصر، مختصر کن ، مختصر کن