دنیای سایه

پدر بزرگم مغازه دار بود،  از آن دکان های قشنگ قدیمی داشت که بوی پفک نمکی میداد  تو یخچال البرز قدیمیش ، مر شیشه های پپسی و کانادا و کوکا کولای سیاه بود  ادویه داشت ، شامپو گلنار و تخم مرغی داشت ، صابون گلنار و عروس سبز داشت ، سبد میوه اش پر نوبرانه بود .. بالای یخچال البرزش پر از کیسه های رنگارنگ آبنبات ترش و ابنبات قیچی و یک مدل شکلات سفت بود! دفتر نسیه اش خالی.... آبروی افراد مستمند مهم تر از پول و بدهکاریشان بود ... راستی ! اسم مغازه اش عدالت بود .. مثل کارهایش.. از خانه تا مغازه راهی نبود ، گرچه بیشتر وقت در مسجد نماز میخواند.. یک سال تابستان از خانه اش با دایی رفتم مغازه اش... مثل ...

خودت را بنگر زندگی امروز است  در همین لحظه ی نو  زندگی آدمها  همچون شمع و گلبرگ  رفته رفته می‌روند  غم ها گذرانند  دوستی می‌ماند  حال را بنگر که دیروز و امروز و فردا  گذراست........

از خستگی دادم جون میدم زیر کوله باری از تکالیف هوای پاییز اصلا جالب نیست نه بارونی و سرمایی حدود ۵ دقیقه دیگه باید برم سر کلاس ویولن تکالیف زیاده یادم میاد از روزای قشنگی که قدرشونو ندونستم و حالا باید حسرت بخورم خسته شدم و کم آوردم نی نی وبلاگ  روزنوشتی که کم کم باید باهاش خداحافظی کنم دلم میخواد برم شمال.... دوباره عطر خنده هام همه جارو پر کنه ولی.... لبخندم پست ماسک محو شده برای خودم : G عزیزم  زندگی سراسر مشکلاته و تو هنوز اول راهی  خودتو نباز..... کتاب های درسی جای کتاب های داستان و رمانای عزیزمو گرفتن. دلم میخواد با خیال راحت یک شاخه گل به دست بگیرم و برم ...... یاد س...

خدا بیامرز پدربزرگم خیلی به چای سروقت اعتقاد داشت در یک ساعت معین از مغازش میومد خونه فقط به صرف چای این اواخر که دستاش میلرزید بازهم کتری سنگین رو می آورد که فقط به  بهونه ی یک لیوان چای دور هم باشیم الان میفهمم اولویت چای نبود چای فقط بهونه بود ، بهونه ای برای دیدار...... الان هروقت که برای خودم یک لیوان چای میریزم میرم تو فکر و غرق خاطرات پدربزرگم میشم دلم برای چای آقا جان تنگ شده شاید هم برای خود آقا جان ، چای یک بهانه است.... ...

خانه هنوز عطر تورا داره چگونه بی تو سر کنم؟ بیا که خانه پرشده از دلتنگی هایمان‌😭

امسال اولین عیدیه که دیگه بین ما نیستی سال قبل دقیقا همین شب به دیوار حیاط تکیه داده بودی و داشتی شیرینی میخوردی🥀 پدربزرگ عزیزم امسال نمیدونم با غم نبونت چیکار کنم هر لحظه و هر ثانیه که میگذر بیشتر دلم برات تنگ میشه کاش زمان برگرده به عقب.... فقط کاش.....

وقتی خبر رفتن تو رسید هیچ نگفتم... وقتی مطمئن شدم که دیگر پدربزرگی در بین ما نیست.... آرام رفتم که لباس های سیاه را بیاورم که ناگهان پرتاب شدم به دیروز لحظه ای که نمیدانستم  آخرین دیدار من و توست بغضم ترکید و فقط ضجه زدم...... پدربزرگ خوب من رفتی پیش امام رضا بهش آقا بگو من گفتم خیلی نامردی قرار نبود آقا بزرگمو ازم بگیری 😢

یک ماه پیش رفتم خانه ات هیچکس نبود... در را که باز کردم ناخوداگاه وقتی چشمم به قاب عکس افتاد گفتم سلام آقابزرگ.... اشک در چشمانم حلقه بست بغض لعنتی امانم نمیداد سلام پدربزرگ😭😢😢 دلتنگ دلتنگم😢 ...